چکیده: برخلاف دوره های هخامنشی و اشكانی مدارك بسیاری در دست است كه از رشد و توسعه موسیقی ایران در عهد ساسانی حكایت می كند. در عهد ساسانی موسیقی یكی از هنرهای ملی بوده كه به منتها پایه پیشرفت و ترقی خود رسیده است. قسمتی از موسیقی ما كه هنوز تحت تاثیر موسیقی اروپایی قرار نگرفته، دنباله همان موسیقی عهد ساسانی است و همان طور قسمتهایی از موسیقی عرب كه هم آهنگ با موسیقی ماست دنباله موسیقی ایرانی است .هر دستگاه شامل یك پیش درآمد، آواز، تصنیف و رنگ است و همه اجزاء یك دستگاه یا مقام با هم مرتبط و هم آهنگ است. نواختن هر دستگاه در سازها كوك مخصوص به خود را دارد كه باید آهنگ و احساسات ناشی از همان دستگاه را نشان دهد. در آیین مزدك موسیقی به عنوان یكی از نیروهای معنوی شناخته شده و این می رساند كه موسیقی در زندگی اكثریت مردم نیز كم و بیش نفوذ داشته است.اعراب هنر موسیقی را از ایرانیان آموخته و با آمیختن نواها و الحان دستگاههای جدیدی به وجود آورده اند كه اصول آن اقتباس از موسیقی ایرانی است و به همین دلیل موسیقی عرب به گوش ما غریب نیست و مطبوع طبع است چون ریشه ایرانی دارد. اعراب موسیقی عهد ساسانی را در قلمرو اسلامی رواج دادند و آهنگهای ایرانی تا جنوب فرانسه پیشرفته است و امروز ما می بینیم كه موسیقی اسپانیولی روح شرقی و ایرانی دارد.
...
فرمت فایل: DOC (ورد 2003) قابل ویرایش تعداد صفحات: 13
:: موضوعات مرتبط:
مقاله،
پروژه،
متفرقه،
پایان نامه،
، :: برچسب‌ها:
موسیقی در عصر ساسانیان ,
موسیقی,
عصر ساسانیان ,
ساسانیان ,
دوره های هخامنشی,
موسیقی ایران در عهد ساسانی,
موسیقی عهد ساسانی,
موسیقی عرب,
موسیقی ایرانی,
موسیقی اسپانیولی,
,
نویسنده : ziba
تاریخ : 